خطر ساختمان های نا ایمن در برابر زلزله و بررسی روش های مقاوم سازی

کشور ما در پهنه ای لرزه خیز قرار گرفته و بیشتر شهر های ایران بر روی گسل یا در مجاورت گسل های فعال بنا شده اند.

آسیب پذیری شهری در برابر زلزله، باعث شده است تا یکی از رویکردهای مورد توجه مدیریت بحران پرداختن به مسئله ایمن سازی شهرها و انجام اقدامات پیشگیرانه یا به اصطلاح مقاوم سازی  به منظور کاهش آسیب های ناشی از زلزله باشد.

معرفی و بررسی روش هایی جهت بررسی آسیب پذیری سازه ها و مقاوم سازی آن ها و انتخاب رویکرد صحیح از جمله ی این اقدامات است. بررسی نوع  سازه ها و آسیب های احتمالی، منجر به تشخیص یکی از موارد عدم نیاز به تقویت سازه، وجود نیاز به تقویت سازه و یا راهکار نهایی یعنی تخریب سازه می شود.

شاید بتوان گفت بیش از 20 روش اصلی و غیر اصلی مقاوم سازی در عصر حاضر برای مقاوم سازی سازه ها مورد استفاده قرار میگیرد که هر یک با نگاه به وضعیت سازه و شرایط کنونی آن مطابق با نظر طراح انتخاب و اجرا میگردد. در یک نگاه کلی میتوان گفت اصلی ترین روش های مقاوم سازی به صورت ذیل لیست میگردند.

1-روکش فولادی (Steel Jacketing)

2- روکش بتنی (Concrete Jacketing)

3- پوشش های الیافی FRP

روکش فولادی

روش روکش فولادی در مقاطع مختلفی از سازه قابل اجرا می باشد اما عمدتا محصور نمودن ستون های بتنی با پوشش فولادی از روش های پرکاربرد افزایش مقاومت و بهسازی لرزه ای می باشد. در این روش، افزایش ناچیزی در ابعاد و وزن ستون بوجود می آید. موثر بودن این روش منوط به سختی مناسب روکش در برابر تغییر شکل های جانبی بتن می باشد. روکش می تواند بصورت پیوسته و یا قفسه ای اجرا گردد.

ورق های فولادی روکش در تمامی طول خود به هم جوش می شوند و فضای اندک بین روکش و ستون توسط گروت ریزدانه که جمع شدگی ندارد پر می گردد. برای بهبود عملکرد مجموعه می توان از کاشت میلگرد برای انتقال برش بین ورق و بتن استفاده نمود.

استفاده از روکش فولادی می تواند به عنوان روشی موقت برای بهسازی ستون هایی که پس از زلزله دچار آسیب شده اند، بکارگرفته شود. روکش فولادی مقاومت برشی و تا حدودی دورگیری ستون را افزایش می دهد.

روکش بتنی

روکش بتنی شامل لایه ای از بتن، میلگردهای طولی و خاموت های بسته می باشد که این میلگردها عمدتا به وسیله کاشت به وسیله چسب کاشت میلگرد اپوکسی در مقطع قدیمی آسیب دیده جاگذاری می شوند. روکش بتنی مقاومت خمشی و برشی ستون را افزایش می دهد و افزایش شکل پذیری ستون در این حالت کاملاً مشهود است.روکش بتن آرمه در مواردی که میزان شدت آسیب های وارده به ستون زیاد باشد و یا ستون از ظرفیت کافی در برابر نیروهای جانبی برخوردار نباشد، بکار گرفته می شود. روکش بتنی بسته به شرایط می تواند دور تا دور ستون و یا در یک وجه آن اجرا شود. مناسب بودن طرح روکش بتنی به پیوستگی آن با عضو بستگی دارد که برای این موضوع استفاده از چسب های بتن اپوکسی با قابلیت عمل اوری در رطوبت وخیسی بتن جدید گزینه کامل مناسبی می باشد. اگر ضخامت روکش بتنی کم باشد، افزایش سختی در ستون مقاوم سازی شده محسوس نمی باشد. روکش بتنی باعث افزایش ابعاد ستون می گردد که علاوه بر مسائل معماری، وزن ساختمان را نیز افزایش می دهد.

پوشش های الیافی FRP

مقاوم سازی اعضای بتنی با مصالح کامپوزیت الیافی FRP روش نسبتا جدیدی به شمار می آید که به واسطه ویژگی های بسیار مناسب همچون وزن کم ، مقاومت کششی زیاد، مقاومت در برابر خورندگی مناسب و موارد دیگر مورد توجه قرار گرفته است. الیاف FRP را می توان برای افزایش مقاومت خمشی، مقاومت برشی و مقاومت پیچشی بکار برد.

در ستون های بتنی استفاده از FRP ضمن افزایش ظرفیت برشی ستون، مدگسیختگی آن را از حالت برشی به خمشی تغییر داده و شکل پذیری را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.

در این روش در ستون ها با اتصال گردشی الیاف در قسمت های مشخص شده در ستون توسط طراح به وسیله چسب کامپوزیت الیافی  اتصال الیاف به مقطع بتنی صورت خواهد پذیرفت.

شرکت آبادگران با مطالعات گسترده و بررسی های دقیق در حوزه اپوکسی ها، چسب های کاشت میلگرد سازه ای ،چسب های FRP و چسب بتن اپوکسی با هاردنر اختصاصی و قابلیت پخت در محیط خیس را برای تحقق نیازهای مهندسین در زمینه مقاوم سازی طراحی و تولید نموده است.

این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی داشته و سایت مرجع دانلود معماری هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد