معماری – Architecture

معماری ، شامل هم فرایند و هم محصول نقشه‌کشی، طراحی، و ساخت و ساز ساختمان‌ها و دیگر سازه‌های فیزیکی است. آثار معماری ، در شکل ظاهری ساختمان‌ها اغلب به عنوان سمبل‌های فرهنگی و کارهای هنری شناخته می‌شوند. تمدن‌های گذشته اغلب از روی دستاورد‌های معماری به جا مانده از آنها مشخص می‌شوند.

معماری می‌تواند معانی زیر را دربربگیرد:

  • واژه‌ای کلی برای توصیف ساختمان‌ها و دیگر سازه‌های فیزیکی
  • هنر و علم طراحی سازه‌های ساختمانی و ( تقریبا ) غیرساختمانی
  • سبک طراحی و روش ساخت و ساز ساختمان‌ها و دیگر سازه‌های فیزیکی
  • دانش هنر، علم، فناوری و انسان شناسی
  • شیوه کار معمار، که در آن معماری به معنی پیشنهاد و ارایه خدمات حرفه‌ای در
    ارتباط با طراحی و ساخت‌وساز ساختمان‌ها یا محیط‌های ساخته‌شده، می‌باشد.
  • کار طراحی معمار، از سطح کلان( طراحی شهری، معماری منظر) تا سطح خرد( جزئیات ساخت و ساز و مبلمان)

معماری با شکل طراحی و نقشه کشی، فضا و تزئینات برای انعکاس کاربردی، فنی، اجتماعی، محیطی، و الزامات زیبایی شناسی سروکار دارد. معماری مستلزم مهارت خلاقانه و هماهنگی مصالح و تکنولوژی و هماهنگی نور و سایه می‌باشد. کار معماری همچنین جنبه‌های عمل گرایانه ساختمان‌ها و سازه‌ها شامل زمان بندی، تخمین هزینه و مدیریت ساخت وساز را در برمی‌گیرد. سندسازی تولید شده توسط معماران، نقاشی‌های اولیه، نقشه‌ها و مشخصات فنی، ساختار و ضعیت ساختمان یا هر سیستم دیگری را که ساخته خواهد شد یا ساخته شده است، تعریف می کند. واژه “معماری” همچنین برای توصیف دیگر سیستم های طراحی شده به ویژه در فناوری اطلاعات هم بکار برده می شود.

معماری


حتما ببینید: اطلاعات معماری


رساله های تاریخی :

قدیمی ترین اثر مکتوب به جا مانده با موضوع معماری، De architectura نوشته معمار رومی ویتروویوس[Vitruvius] در اوایل قرن اول بعد از میلاد است.

طبق نظر ویتروویوس یک ساختمان خوب باید دارای سه اصل باشد: firmitas، utilitas، venustas،  که ترجمه آنها

استحکام، مواد اولیه و دلنشین بودن است. این موارد در انگلیسی مدرن معادل موارد زیر هستند:

  • مقاوم بودن_ ساختمان باید به شکل مستحکم بایستد و در شرایط مناسب باقی بماند.
  • سود مندی_ باید متناسب با هدف‌های ساخت آن باشد.
  • زیبایی_ باید از لحاظ زیبایی شناسی خوشایند باشد.

طبق نظر ویتروویوس، معمار باید تا حد امکان تلاش کند هر یک از این سه اصل را رعایت کند. لئون باتیستا آلبرتی[Leon Battista Alberti] که جزئیات ایده‌های ویتروویوس را در مقاله ای با عنوان De Re Aedificatoria، بررسی می‌کند، زیبایی را در اصل مساله تناسب می‌داند در حالی که نقش تزئینات را هم دارد. در نظر آلبرتی قوانین تناسب، قوانینی بودند که مساله هیبت انسان آرمانی یعنی اعتدال و میانه روی را کنترلل می‌کردند.

به این ترتیب مهمترین جنبه زیبایی، بخشی ذاتی اشیا بود نه کاری که به صورت

ظاهری روی آنها انجام می‌شد؛ و بر اساس حقایق شناخته شده و عمومی بود.

مفهوم سبک در هنر تا قرن شانزده مطرح نبود و با نوشته‌های واساری[Vasari] در قرن هجده شناخته شد که حاوی سرگذشت برجسته‌ترین نقاشان، مجسمه سازان، و معماران بود و به ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی و انگلیسی ترجمه شد.

در اوایل قرن نوزدهم، آگوستوس ولبی نورثمور پوگین[Augustus Welby Northmore Pugin] کتاب تضاد‌ها ( 1836) را نوشت همانطور که از عنوان آن بر میاید در این کتاب او دنیای مدرن و صنعتی ( که او با آن موافق نبود) را در تقابل با تصویری ایده ال از دنیای قرون وسطایی جدید قرار داده است.

پوگین معتقد بود که معمار ی سبک گوتیک تنها “شکل درست معمار ی” بود. در قرن نوزدهم جان روسکین[John Ruskin] منتقد انگلیسی هنر در کتاب هفت فانوس معماری[Seven Lamps of Architecture] که در سال 1849 منتشر شد، دیدگاه بسیار تنگ نظرانه‌تری نسبت به معمار ی داشت. از دید او معمار ی هنری بود که ساختمان‌های ساخت بشر را به مراتب بیشتر از بینش آنان تزئین و آراسته می‌کرد” که این امر به “سلامت روانی، قدرت و لذتت انسان کمک می‌کرد.

از دید روسکین، هنر زیبایی شناختی در برجسته‌کردن معنا بود. کتاب او این مفهوم را در بر داشت که یک ساختمان تنها زمانی یک اثر معماری محسوب می‌شود که به شیوه‌ای تزئین شده‌باشد.یک ساختمان کاربردی دارای تناسب و ساختار کامل حداقل مستلزم داشتن رگه‌هایی خاص یا روستایی سازی[rustication] بود.

در تفاوت میان ایده‌آل‌هایی معماری و ساخت‌وساز صرف، معمار برجسته قرن بیستم، لو کوربویزر[Le Corbusier] می نویسد که: شما سنگ، چوب، سیمان و این قبیل مصالح را به کار می‌گیرید و خانه و مکان‌هایی را می‌سازید: این ساخت‌وساز است. اما ناگهان نبوغ دست به کار می‌شود و شما قلب من را تسخیر می‌کنید و حس خوبی به من می‌دهید و من خوشحال می‌شوم و می‌گویم: زیباست. این معماری است”.

لودیگ میس وان در روهه[Ludwig Mies van der Rohe] معمار معاصر لوکوربویزر گفته است که “معماری زمانی شروع می‌شود که شما به دقت دو آجر را روی هم می‌گذارید. آنجاست که معماری شروع می‌شود”.

معماری چیست

مبانی نوین معماری

در معماری قابل توجه قرن 19 پیرامون آسمان خراش ها، لوئیس سولیووان، چارچوب و حکم مهمی برای طرح معماری را توسعه بخشید:” فرم تابع عملکرد است” با اینکه این مفهوم که ملاحضات زیباشناسانه  و معماری باید به طور کامل سوژه ای برای عملکرد گرایی باشند با محبوبیت و تردید توام بود، این اثر معرفی مفهوم ” عملکرد” را در جایگاه فاید و استفاده Vitruvis داشت.”عملکرد” وارد عمل شد و کل ضوابط استفاده را شامل نمود، که شامل درک و لذت از یک ساختمان نه تنها از بعد کاربردی بلکه از بعد زیباشناسانه، روانشناختی و فرهنگی.

ناتزیا روندانینی در این باره می گوید” از طریق بعد زیبایی شناسی اش معماری پاراورای جنبه ها و ابعاد کاربردی ای می نهد که با دیگر علوم انسانی در اشتراک است. از طریق شیوه خاص  بیان ارزش هایش معماری می تواند زندگی اجتماعی را تحریک و بدون فرض اینکه این به خودی خود توسعه اجتماعی را ارتقا خواهد بخشد روی زندگی اجتماعی نیز اثر بگذارد. برای محدود کردن معنای فرمالیسم به هنر به خاطر هنر، تنها یک معنای واکنشی نیست، این می توان یک تقاضای بی هدف برای کمال یا اصلیّت باشد که می تواند از ابزارگرایی صرف جدا باشد.

درباره معماری

در میان فلاسفه ای که روی معماری مدرن اثر گذاشتند و روش شان برای ساخت و ایجاد طرح مبتنی بر منطقی گرایی، تجربه گرایی، ساخت گرایی، پسا ساخت گرایی و پدیده شناسی است.

در اواخر قرن 20 میلادی، یک مفهوم جدید به آنهایی اضافه شد که راهنمایی برای ساختار عمل بودن، در نظر گرفتن پایداری، و از این رو معماری پایدار، برای توجیه اخلاق معاصریک ساختمان باید به شیوه ای ساخته شود که به لحاظ محیطی بر حسب تولید مواد و مصالح اش، اثرش بر طبیعت و ساخت محیط پیرامون اش و تقاضایی که این برای منابع نیروی غیر پایدار برای گرمایش، سرمایش، آب و مدیریت فاضلاب و روشنایی دارد دوستدار محیط باشد.

معماری

 معماری امروز

از سال 1980 به همان نسبت که پیچیدگی ساختمان ها شروع به افزایش نمود رشته معماری با تشخیص هر نوع پروژه، تخصص تکنولوژیکی یا شیوه های ارائه پروژه به چندین رشته دیگر تقسیم شد. به علاوه، تفکیک روز افزون معماری ” طرح” از معمار ” پروژه” که او اطمینان می دهد که استانداردهای موردنیاز پروژه رعایت شده است و موضوعات مسئولیت ها در آن رعایت شده شاهد این امر است. پروسه های آماده سازی برای طرح هر ساختمان بزرگ با پیچیدگی روز افزونی همراه است و نیازمند مطالعات اولیه موضوعاتی همچون تداوم پذیری، پایداری، کیفیت، پول و صلاحیت با قوانین محلی است. یک سازه بزرگ نمی تواند طرح یک فرد باشد بلکه باید آن را حاصل چندین ذهن دانست. مدرنیسم و پست مدرنیسم از سوی برخی اعضای حرفه معماری که احساس می کنند معماری موفق یک جستجوی فردی، فلسفی و زیبا شناسانه از سوی فردگرایان نیست، این باید نیازهای روزانه افراد را در نظر بگیرد و از فناوری برای ایجاد علوم اجتماعی و محیطی، رفتاری بهره گیرد.

معماری چیست؟

پایداری محیطی یک موضوع اصلی است، با اثر محسوسی که روی حرفه معماری دارد، بسیاری عوامل توسعه، آنهایی که از تامین مالی ساختمان ها پشتیبانی می کنند آموزش یافته اند تا تسهیل طرح پایداری به لحاظ محیطی را بر عهده بگیرند به جای راه حل ها بر اساس هزینه های  آنی. مثال های اصلی این را می توان در طرح ساختمان خورشیدی مجهول، طرح های پشت بام سبز، مواد زیست تخریب پذیر و توجه بیشتر به کاربرد انرژی سازه ها. این تغییر اصلی در معماری سبب گردیده دانشگاه های معماری تمرکز بیشتری روی محیط داشته باشند. مبتکر پایداری در معماری فرانک لیودرایت در سال 1960، باک مینسترفالر در 1970 بودند و از سوی معمارانی همچون  ایان مک هارگ، و سیم و اندررین در ایالات متحده آمریکا و برندا و روبرت واله در انگلیس و نیوزیلند دنبال شد. در تعداد ساختمان هایی که اصول طرح پایدار ساختمان سبز در آنها رعایت شد افزایش یافت. الگوهای پایداری که در هسته معماری بومی بودند الهامی برای تکنیک های معاصر پایداری به لحاظ اجتماعی و محیطی بودند. سیستم های ارزیابی شورای ساختمان سبز LEED ایالات متحده آمریکا در این باره بسیار مفید هستند.

مقاله معماری


در پایان شما رو به دیدن این ویدو زیبا دعوت میکتم:


منابع:

  • en.wikipedia
  • Shorter Oxford English Dictionary
  • Gov.ns.ca. Archived from
  • D. Rowland – T.N. Howe: Vitruvius. Ten Books on Architecture. Cambridge University Press, Cambridge

ترجمه: مرجع دانلود معماری

دانلود : دانلود pdf این مقاله

  • کپی برداری با درج لینک منبع ترجمه بلامانع است.