طراحی موزه با تکنولوژی معاصر

تاریخ 2019/02/12

طراحی موزه با تکنولوژی معاصر

طراحی موزه با تفکرات و سبک برنارد چومی

موزه “Exploratorium” یا ” کاوش گاه” واقع در شهر تیانجین، چین توسط گروه معماری برنارد چومی طراحی و ساخته شده است. این موزه بزرگ 33 هزار متر مربع مساحت دارد که به نقطه شاخصی از شهر تیانچین مبدل گشته است. این موزه با تکنولوژی معاصر در مقیاس بزرگ به اجرا رسیده است. تعبیه آبجکت های بزرگ در داخل موزه، علت بزرگ بودن مقیاس این پروژه بوده است. برای مثال، یکی از معدود آبجکت بزرگ این موزه موشک اکتشافی فضایی چین است.

مشخصات کلی پروژه :

معمار : گروه معماری برنارد چومی
مکان پروژه : شهر تیانجین، چین
معماران و مهندسین محلی : Tianjin Urban Planning and Design Institute (TUPDI)
عکاس پروژه : Kris Provoost
مساحت پروژه : 33 هزار متر مربع
سال ساخت : 2019

طراحی موزه Exploratorium قسمتی از فضای فرهنگی شهر محسوب می شود که دارای امکانات بسیاری برای برگزاری رویدادهای فرهنگی است. به علاوه این مجموعه شامل عرصه هایی مانند: دفاتر اداری، مغازه های خرده فروشی، گالری های هنری و رستوران است. ایجاد ارتباط غنی میان صنعت، تاریخ و صنایع تولید از اهداف گروه معماران برنارد چومی در طراحی و ساخت این موزه بوده است. تا به این ترتیب برای نسل امروز محدوده ایی را به وجود آورند که برای نسل جوان مرجع مناسبی محسوب شود. فرم کلی موزه Exploratorium یک مستطیل بزرگ است که متشکل از از مخروط هایی عظیم است.

مخروط مرکزی موجب انتقال نور طبیعی از سقف به سمت پایین می شود. و از پایین به هر سه سطح Exploratorium اتصال یافته است. از طریق یک مسیر مارپیچی ورود مراجعه کنندگان فراهم شده است تا تجربه غیر معمول شهر های عمودی و ساختارگرایی صنعتی را بازسازی نماید. بازدید کنندگان با عبور از این مسیر مارپیچ، به سقف شیشه ایی مخروط مانند هدایت می شوند و می توانند از فضای بالای بام به مشاهده مناظر شهر بپردازند. امکان دسترسی بازدیدکنندگان یک عامل روانشناسی به شمار می رود که به مراجعه کنندگان این حس القا می شود که موزه به آنان تعلق دارد.

نقطه کانانونی موزه Exploratorium اختصاص به مجتمع نمایشگاهی یافته که همان حجم مخروط بزرگ می باشد و امکان دسترسی به سایر بخش های عمودی را میسر می سازد. ارتفاع این مخروط بسیار بزرگ است و تقریبا دو برابر موزه گوگنهایم می باشد. و به تمامی فضا های موزه به شکل جانبی اتصال یافته است. مخروط های بزرگ سه گانه قسمت عظیمی از سیرکولاسیون به شمار می روند، در حالی که صورت فلکی از نور گیرهای دوار تاکیدی بر تکوین ویژگی ساختارشکن فضا و سبک معمار هستند.

حجم های مخروط شکل موجب ذوب شدن قاب مستطیلی شده و خود را در بدنه موزه گنجانده اند. هم چنین یکی دیگر از عوامل شاخص نمودن این پروژه، نمای یکپارچه آلومینیومی موزه است که از فاصله بسیار دور نیز جلب توجه می کند. علت اصلی ایجاد پوسته یکپارچه نما و اجرای سریع آن، استفاده از متریال آلومینیوم بوده است.

برنارد چومی در رابطه با طراحی این پروژه این گونه اظهار داشته است: ” این موزه با تکنولوژی معاصر ساختمانی برای گذشته، حال و آینده تیانجین است، این موزه به علت داشتن ظاهری منحصر به فرد، عموم را تشویق به کاوش می نماید.”

حتما ببینید : طراحی پلی کلینیک و سرای محله در سنگاپور